“Έμπαινε νερό μες στο σπίτι κι η μάνα μου έβγαζε εμένα και τον αδερφό μου από το παράθυρο, όπου μας περίμενε κόσμος από την γειτονιά για να μας πάρει” σημείωσε ο Πάνος Σταθακόπουλος.
Στο ΜyTv και στην Μάρα Σαρρή μίλησε ο Πάνος Σταθακόπουλος για τις δυσκολίες που πέρασε σε μικρή ηλικία, όπου το σπίτι του πλημμύριζε.
Το γέλιο στη δική σας ζωή τι ρόλο παίζει;
Τον μεγαλύτερο. Είμαι ένας άνθρωπος, που γελάω συνέχεια. Μπορεί να έχω προβλήματα προσωπικά, οικογενειακά, οικονομικά, όπως ο καθένας μας αλλά ξορκίζω το οτιδήποτε με γέλιο και με χιούμορ. Θέλω γέλιο και χαρά στη ζωή. Είμαι φύσει και θέσει αισιόδοξος, παρ’ όλες τις δυσκολίες που έχω περάσει. Βέβαια, με μεγάλωσε έτσι η οικογένειά μου, που, παρά τις δυσκολίες που είχαμε στο σπίτι, υπήρχε πάντα πάρα πολλή αγάπη και πολύ γέλιο. Έχω να θυμάμαι ένα ανοιχτό σπίτι στο χωριό, με φίλους, συγγενείς και με πολλά γέλια.
Οπότε αντιλαμβάνομαι ότι οι αναμνήσεις που έχετε από την παιδική σας ηλικία είναι όμορφες…
Όμορφες αλλά και δύσκολες. Ζούσαμε σε ένα φτωχικό σπίτι, όπου στο σημείο που βρισκόμασταν κι έτσι χαμηλά όπως ήταν, «πνιγόμασταν» κάθε χρόνο από τις πλημμύρες. Έμπαινε νερό μες στο σπίτι κι η μάνα μου έβγαζε εμένα και τον αδερφό μου από το παράθυρο, όπου μας περίμενε κόσμος από την γειτονιά για να μας πάρει. Οπότε, έχω ζήσει τέτοιες δύσκολες στιγμές, τις οποίες θυμάμαι αλλά ποτέ δεν έλειψε η αγάπη στην οικογένειά μας. Ήταν φτωχικά αλλά ήταν τόσο αισιόδοξοι οι γονείς μου και κυρίως η μάνα μου, που τα ξεπερνούσαμε όλα. Αντιμετωπίζαμε την επόμενη μέρα με αισιοδοξία και χαμόγελο. Θυμάμαι για παράδειγμα την μάνα μου, όταν μας ξυπνούσε μες στη νύχτα για να μην πνιγούμε και μας έβγαζε από το σπίτι, όπου ύστερα από ούτε 2ο λεπτά είχε μπει το νερό μέσα από το παράθυρο και είχαν καταστραφεί τα πάντα, να μας λέει: «Ξυπνήστε και ελάτε να πιάσουμε ψαράκια» αλλά με ένα χαμόγελο και με μία γλύκα, για να μην μας τρομάξει. Μας δημιουργούσε όμορφες εικόνες, για να μην έχουμε φόβο και τρόμο.
